LEESSTUK: Spreuke 12:25; Romeine 15:5; Kolossense 3:21.

Van jongs af was Robert ’n uitblinker op die sportveld. Dit was dus geen verrassing toe hy onmiddellik na sy skoolloopbaan vir die professionele voetbalspan in sy omgewing gekies is nie. Van daar af moes Robert gereeld handtekeninge uitdeel en saam met aanhangers poseer vir foto’s waar hy ook al rondbeweeg het. Aan die buitekant het dit gelyk asof Robert se lewe perfek is. Tog, aan die binnekant het hy een begeerte gehad: Om uit sy pa se mond te hoor dat hy hom liefhet en aanvaar.

Dit was Robert se pa se alkoholverslawing wat veroorsaak het dat hy nooit enige van Robert se voetbalwedstryde bygewoon het nie. Ook dat hy nooit daar was om na ’n slegte wedstryd vir Robert te bemoedig met die woorde dat hy as pa steeds gedink het dat Robert die beste speler op die veld is nie.

Na afloop van sy loopbaan as professionele voetbalspeler, het Robert ervaar dat God hom na die voltydse bediening geroep het. Hy het by die kweekskool aangesluit, sy opleiding voltooi en saam met sy pragtige vrou ’n baie suksesvolle gemeente begin bou.

Toe, op ’n dag ontvang Robert ’n oproep dat sy pa ’n ernstige hartaanval gehad het en dat die dokters nie weet of hy dit sou maak nie. Geskok het Robert homself onmiddellik na die hospitaal gehaas waar hy sy pa half bewusteloos in die noodeenheid gekry het. Half deurmekaar het Robert se pa vir Robert vir ’n oomblik met die dokter verwar. Met ’n swak hand het ay pa aan sy arm gevat terwyl hy na Robert gefluister het: “Hey dokter, het ek jou al ooit van my seun, Robert vertel? Ek is so trots op hom. Hy is nie net ’n briljante voetbalspeler nie. Hy is nou ook ’n predikant van ’n groot gemeente. Dokter, ek wens jy kan my seun ontmoet. Ek is seker jy sal baie van hom hou.”

Langs die hospitaalbed het die trane skielik oor Robert se wange gestroom terwyl hy sy pa se hand vasgedruk het. Na 35 jaar het hy eindelik die woorde van aanvaarding uit sy pa se mond gehoor waarvoor hy vir soveel jare lank gebid het.

Eers later het Robert uitgevind dat sy pa die meeste van sy voetbalwedstryde bygewoon het, maar dat hy op ’n afstand op die agterste paviljoen gestaan het omdat hy skaam was vir sy reputasie as “dronkie” en ook bang was dat dit dalk skade aan Robert se beeld sou berokken.

Dit neem enige ouer 10 sekondes om vir sy of haar kind te sê dat jy hulle liefhet. Tien sekondes waarin jy kies om jou kinders te bemoedig eerder as om hulle te kritiseer wat dalk (net soos vir Robert) ’n lewe kan verander.

(As jy nie kinders het nie, wanneer laas het jy vir jou geliefdes vertel dat jy hulle liefhet en waardeer?)

Tel vandag die telefoon op en bel. Tik ’n brief of SMS. Of gaan kuier vir jou geliefdes. Maak seker dat hulle weet dat jy hulle liefhet en dat jy hulle waardeer. Een kompliment van aanvaarding mag dalk vir ewig ’n lewe verander!