Louise Gevers
“Those who accept my commandments and obey them are the ones who love me. My Father will love those who love me; I too will love them and reveal myself to them.” John 14:21, GNT
Leonardo da Vinci once said, "Tears come from the heart and not from the brain." His words highlight two vital centres of our being: the heart, where emotion and compassion reside, and the brain, the source of thought and reason. Together, these allow us to live fully and meaningfully. A brilliant mind without a compassionate heart is incomplete, just as a loving heart without discernment can easily lose direction. Emotion and reason must work together – our faith is both felt and understood. When heart and mind are aligned, we can fully engage with Jesus’ words.
Love is often seen as a feeling, but Jesus gives it a deeper, more practical meaning in our verse today. He says that those who accept his commandments and obey them are those who love him. For Jesus, true love is not merely spoken – it’s lived out in faithful obedience. This may sound demanding, but when we consider what his commandments are, it would be stranger to claim that we love Jesus while ignoring them.
In John 13:34-35 Jesus says, “I give you a new commandment: love one another. As I have loved you, so you must love one another. If you have love for one another, then everyone will know that you are my disciples.” Isn’t this the essence of any healthy family – to love, care, and forgive, even without being told?
Jesus doesn’t want half-hearted followers. He invites us into a real relationship. He teaches us to pray, “Our Father …” (Matthew 6:9-13) – reminding us that we belong to God’s family, living by his values, relying on him for our needs, and forgiving as we’ve been forgiven. The beauty of it is not only the call to obedience but the promise that follows. Jesus says, “My Father will love those who love me; I too will love them and reveal myself to them.” (John 14:21b) Obedience opens the door to deeper intimacy with God. As we walk in his ways, he reveals more of himself to us – his character, his presence, and his purposes for our lives.
Have you ever felt distant from God, wondering why he seems silent or hidden? Perhaps this verse today offers a key insight. Sometimes the path to renewed closeness with Jesus is not through striving for a spiritual “experience,” but through simple, faithful obedience. As we take his Word seriously and live it daily, we begin to see him more clearly.
When we love Jesus, we trust and follow him – not out of fear, but devotion; just as a child trusts and listens to a loving parent, we respond to Jesus, knowing that he speaks truth and life.
Prayer: Lord Jesus, I want to love you not just in words, but with my whole life. Help me to obey your commands with joy and trust. As I follow you, reveal more of yourself to me, that I may know you and reflect your love. Amen
Louise Gevers
Wie my gebooie het en dit onderhou, hy is die een wat My liefhet. En wie My liefhet, my Vader sal hom liefhê, en Ek sal hom liefhê en Myself aan hom bekend maak. Johannes 14:21, 2020-vertaling
Leonardo da Vinci het op 'n keer gesê: "Trane kom uit die hart en nie uit die brein nie." Hierdie woorde beklemtoon twee belangrike dele van ons wese: die hart, waar emosie en deernis woon en die brein, die bron van denke en rede. Saam stel hulle ons in staat om 'n vol en betekenisvolle lewe te lei. 'n Briljante verstand sonder 'n deernisvolle hart is onvolledig en net so kan 'n liefdevolle hart sonder onderskeidingsvermoë maklik rigting verloor. Emosie en rede moet saam werk – ons geloof word beide gevoel en verstaan. Wanneer hart en verstand ooreenstem, kan ons ten volle met Jesus se woorde omgaan.
Liefde word dikwels as 'n emosie beskou, maar in vandag se teksvers gee Jesus 'n dieper en meer praktiese betekenis daaran. Hy sê dat diegene wat Hom liefhet sy gebooie aanvaar en dit onderhou. Vir Jesus is ware liefde nie net 'n woord wat gesê word nie, maar iets wat deur geloof en in gehoorsaamheid geleef word. Dit mag veeleisend blyk te wees, maar wanneer ons in ag neem wat Jesus se gebooie is, sou dit baie vreemd wees vir ons om te beweer dat ons Hom liefhet, maar dan sy gebooie te ignoreer.
In Johannes 13:34-35 sê Jesus: "Ek gee julle 'n nuwe gebod: Julle moet mekaar liefhê. Net soos Ek julle liefgehad het, moet julle ook mekaar liefhê. Dit is hoe almal sal weet dat julle my dissipels is – as julle liefde teenoor mekaar het." Is dit nie die kern van 'n gesonde familie nie – om lief te hê, om te gee en te vergeef, selfs sonder om aangesê te word om dit te doen?
Jesus wil nie louwarm volgelinge hê nie. Hy nooi ons uit na 'n ware verhouding met Hom. Hy leer ons om te bid: "Ons Vader ... " (Matteus 6:9-13) – en Hy herinner ons daaraan dat ons deel is van God se familie, volgens sy waardes moet leef, op Hom moet vertrou vir ons behoeftes, en ander moet vergeef soos ons vergeef is. Die waarde lê nie net in die oproep tot gehoorsaamheid nie, maar in die belofte wat volg. Jesus sê: "En wie My liefhet, my Vader sal hom liefhê, en Ek sal hom liefhê en Myself aan hom bekend maak." (Johannes 14:21b) Gehoorsaamheid open die deur tot 'n dieper verhouding met God. Wanneer ons sy weë gehoorsaam volg, maak Hy meer van Homself aan ons bekend –sy karakter, sy teenwoordigheid en sy doel met ons lewe.
Het jy al ver weg van God af gevoel en gewonder hoekom Hy stil en verborge is? Miskien bied vandag se teksvers 'n belangrike insig. Soms is die pad na 'n hernieude verhouding met Jesus nie deur 'n bonatuurlike geestelike ondervinding nie, maar deur eenvoudige geloof en gehoorsaamheid. Wanneer ons sy Woord ernstig opneem en dit daagliks leef, sal ons Hom beter leer ken en verstaan.
Wanneer ons Jesus liefhet, vertrou en volg ons Hom – nie uit vrees nie, maar uit toewyding; net soos 'n kind 'n liefdevolle ouer vertrou en na hom luister, so luister ons na Jesus omdat ons weet dat Hy die Waarheid en die Lewe is.
Gebed: Here Jesus, ek wil nie net met woorde sê dat ek U liefhet nie, maar dit met my hele lewe wys. Help my om u gebooie met vreugde en vertroue te gehoorsaam. Maak asseblief meer van U aan my bekend sodat ek U beter kan ken en u liefde weerspieël. Amen
Louise Gevers
No temptation has seized you except what is common to man. And God is faithful; he will not let you be tempted beyond what you can bear. But when you are tempted, he will also provide a way out so that you can endure it. 1 Corinthians 10:13, NIV
Temptation has been an inescapable human experience from the time Adam and Eve yielded to the serpent’s wiles in the Garden of Eden, and disobeyed God. It often rears its subtle head when we’re feeling low – exhausted, ravenous, or ill – and seemingly powerless to muster the strength, or determination that we need to resist it. How must Jesus have felt after fasting forty days in the desert!
Temptation seldom appears when we’re strong; we face these moments when we’re weighed down by discouragement or disappointment, enticed by sin, and the pressure to give up threatens to overwhelm us; and we feel alone, with no-one to understand our struggle. Yet God sees.
Today’s verse reminds us that temptation is “common to man”, and no-one escapes being drawn toward things that are not from God, whether blatantly or secretly, some appearing inoffensive, others fiendish, but all defy God. The temptations the Israelites succumbed to in the desert are temptations still, except today they appear in different forms.
It also reveals that God knows about our struggles; “God is faithful” and we’re not alone – he doesn’t abandon us in times of temptation but, when we cry to him for help, he provides the means to escape. We don’t have to lose the battle, or compromise our values (or our health, peace of mind – or our waistline!) in a moment of weakness. God walks with us, and he is faithful.
God doesn’t promise to remove the challenge, but he does promise to provide a way of escape – which, of course, then leaves us with the responsibility to resist. His help may come as the quiet whisper to walk away, the friend who checks in at the right moment, the strength to pray when we feel weakest, or the Scripture verse that suddenly comes alive. He provides what we need to flee, or to endure, and to come through the trial undefeated, and refined.
Remember Jesus’ victory.
Jesus showed through his suffering that physical strength is not what we need; the effective way to resist temptation and defeat the enemy is with Scripture. We may never know what other temptations Jesus faced but we know that he would’ve overcome; and because he was victorious, we can be victorious.
God is faithful and gis grace is always enough.
Prayer: Gracious God, thank you that when I am weak, you are strong. May I call on you and stop temptation where it starts by the power of your Word. Amen
Louise Gevers
Geen versoeking wat meer is as wat 'n mens kan weerstaan, het julle oorval nie. . God is getrou. Hy sal nie toelaat dat julle bo julle kragte versoek word nie; as die versoeking kom, sal Hy ook die uitkoms gee, sodat julle dit kan weerstaan. 1 Korintiërs 10:13, 1983-vertaling
Versoeking is reeds, sedert die tyd toe Adam en Eva toegegee het aan die listige slang in die tuin van Eden en aan God ongehoorsaam was, onlosmaaklik deel van die menslike ervaring. Dit steek dikwels op 'n subtiele manier kop uit wanneer ons op 'n laagtepunt is – moeg, honger of siek – en skynbaar nie in staat om die nodige krag en vasberadenheid bymekaar te skraap wat nodig is om die versoeking te weerstaan nie. Hoe moes Jesus nie gevoel het nadat Hy 40 dae in die wildernis gevas het nie!
Versoeking verskyn selde as ons sterk is. Ons beleef hierdie oomblikke meestal wanneer ons moedeloos of teleurgesteld is, deur sonde verlei word en die druk dreig om ons te oorweldig – wanneer ons alleen is en voel daar is niemand wat ons stryd verstaan nie. Tog sien God ons raak.
In vandag se teksvers is dit duidelik dat versoeking deel van die menslike ervaring is, en dat ons almal aangetrek word tot dinge wat nie van God af kom nie, of dit nou openlik of in die geheim is, onskadelik voorkom of boos is, dit alles misken God. Die versoekings wat die Israeliete in die wildernis beleef het, is vandag steeds versoekings; hulle verskyn vandag miskien net in ander gedaantes.
Uit die teks is dit ook duidelik dat God ons stryd ken; "God is getrou" en ons is nie alleen nie – Hy verlaat ons nie in tye van versoeking nie maar, wanneer ons Hom om hulp vra, voorsien Hy wat nodig is vir ons om die versoeking te kan weerstaan. Ons hoef nie die stryd te verloor of ons waardes in 'n oomblik van swakheid te krompromitteer nie (byvoorbeeld jou gesondheid, vrede of gewig). God is by ons en Hy is getrou.
God beloof nie dat Hy die versoeking sal verwyder nie, maar wel dat Hy 'n manier sal voorsien vir ons om daarvan te ontsnap – dit laat ons dus met die verantwoordelikheid om die versoeking te weerstaan. Sy hulp is miskien 'n sagte innerlike fluistering om weg te stap, of 'n vriend wat net op die regte oomblik kontak maak, of die krag om te bid wanneer ons op ons swakste is, of die Bybelvers wat skielik vir ons lewe kry. Hy voorsien wat nodig is vir ons om te vlug of uit te hou, en as oorwinnaars deur die versoeking te kom.
Dink aan Jesus se oorwinning.
Jesus het deur sy lyding bewys dat fisiese krag nie is wat ons nodig het nie, maar dat die beste manier om versoeking te weerstaan en die vyand te verslaan, met die Bybel is. Ons mag miskien nooit weet watter ander versoekings oor Jesus se pad gekom het nie, maar ons weet dat Hy dit sou kon weerstaan – en omdat Hy oorwin het, kan ons ook oorwin.
God is getrou en sy genade is altyd genoeg.
Gebed: Genadige God, dankie dat wanneer ek swak is, U sterk is. Gee dat ek U sal aanroep om versoeking wat oor my pad kom, reg aan die begin te stop deur die krag van u Woord. Amen