Walking with God in faithfulness: Ruth and Naomi - 23 June 2017

Louise Gevers

“God has said, ‘I will never leave you; I will never abandon you.’” Hebrews 13:5 (GNT)

The book of Ruth is rich and heart-warming and, like the book of Esther, deserves to be read in its entirety. It is not only an inspirational, happily-ending love story between Ruth and Boaz, but it is also the story of the beautiful relationship between the young widow and her mother-in-law. Ruth and Naomi share a strong, selfless bond as they cling to each other in their struggle for survival, but even greater is God’s faithfulness in the widows’ lives, shown through His amazing guidance leading them to a new life, love and restoration.

Naomi must have been exceptional in her love and care of Ruth and Orpah, her other daughter-in-law, who shared her life, and a steadfast witness to the reality of Israel’s wise and loving God. She knows that she herself has nothing to offer them, but trusts God to provide for them. She blesses them, while wisely advising: “‘Go back, each of you, to your mother’s home. May the LORD show kindness to you, as you have shown to your dead and to me. May the LORD grant that each of you will find rest in the home of another husband.’” (Ruth 1:8, 9 )

Naomi’s concern is for Ruth and Orpah’s welfare and happiness, but their concern is for her and they both cry, not wanting to leave her. Although Orpah goes reluctantly, Ruth chooses to stay, expressing touching words of love and commitment to Naomi that are so strong and unwavering that they hold the substance of a wedding vow. “‘Don’t urge me to leave you or to turn back from you. Where you go I will go, and where you stay I will stay. Your people will be my people and your God my God. Where you die I will die, and there I will be buried. May the LORD deal with me, be it ever so severely, if anything but death separates you and me.’ ” (Ruth 1:16,17)

Ruth had clearly decided that Naomi, and everything that she stood for, were what she held most dear in life and chose her above everything else. So great was her love and respect for Naomi that she willingly left her own family, land and gods behind. Ruth’s words to Naomi embody faithfulness to her that is unchanging and undying, just like God’s faithfulness to His people.And He rewarded her.

Faithfulness is one of God’s most precious qualities and vitally important in His relationship with us. It is what makes us know that He will forever love us and will never change His mind. We can trust Him because He is unchanging (Numbers 23:19 Hebrews 13:8) and will work in our lives exactly as He did in Ruth’s. When He assures us that He will never leave us nor abandon us, we never have to doubt.

Prayer: Loving Father, thank You for the beauty of Your faithfulness, and for the precious knowledge that You will never leave me in times of trouble. Thank You for creating me in Your image, and for putting faithfulness in me. Please let it grow in my life. Amen.

Walking with God in business: Lydia - 22 June 2017

Louise Gevers

“The Lord opened her heart to respond to Paul’s message. When she and the members of her household were baptised, she invited us to her home.” Acts 16:14,15

Being an entrepreneur and owning your own business is close to the hearts of many people in the world today, and it can be a good thing through which you can grow with it, and use it for the benefit of many – it is what you do with it that matters. Yesterday we saw how Peter prospered by following Jesus, immediately leaving his fishing business when He called him; today we will look at the effect of the gospel on the life of a businesswoman in Philippi.

On Paul’s second missionary journey with Silas, he had a vision of a Macedonian man begging him to go over to Macedonia to help them, and concluded that God was calling him there to preach the gospel. (Acts 16:9) So he set out for Macedonia with Silas, Timothy and Luke and stayed several days at Philippi. Early in his preaching there Paul made a convert, who was, in fact, the first European convert, whose business opened the way for further ministry in that region, because of the effect that the gospel had on her.

Lydia, originally from Thyatira, was a merchant of purple cloth, and a worshipper of the Jewish God. She was one of a group of women who gathered on the Sabbath to pray outside the city gates, where Paul and his companions had also gone in the hope of finding a synagogue. (An unrecognised religion was not allowed to be brought into the city.) Paul preached the Gospel to the group, telling them of Jesus’ victory over sin and death through His own death and resurrection, and Lydia believed.

Although she already believed in God, she had been searching for a deeper understanding of Him and He met her need through the Gospel. This message transformed her life. Not only was she baptised, but she brought the other members of her household to be baptised too; and then, overflowing with joy and gratitude to God, she invited Paul and his companions to stay at her home while they were in Philippi in a manner that could not be refused: “‘If you consider me a believer in the Lord,’ she said, ‘come and stay at my house.’”(Acts 16:15)

They accepted her generous hospitality, and afterwards the new church continued to meet in her house. (Acts 16:40)

Prayer: Dearest Father, May the power of the Gospel so transform me that every part of my life and work may be used for Your purposes to bless others, and for Your glory, Amen.

Wandel met God in getrouheid: Rut en Naomi - 23 Junie 2017

Louise Gevers

God self het gesê: “Ek sal jou nooit verlaat nie, jou nooit in die steek laat nie.”  Hebreërs 13:5

Die boek Rut is 'n diep en aangrypende verhaal en verdien om, soos die boek Ester, in sy geheel gelees te word. Nie net is dit die inspirerende liefdesverhaal van Rut en Boas met 'n gelukkige einde nie, maar dit is ook die pragtige verhaal van die verhouding tussen die jong weduwee en haar skoonma. Rut en Naomi deel 'n sterk, onselfsugtige band in hulle stryd om oorlewing, maar meer nog is dit ook die verhaal van God se getrouheid in die lewens van die weduwees wat bewys word deur die wonderlike manier wat Hy hulle na nuwe lewe, liefde en genesing lei.

Naomi moes op 'n besondere manier Rut en Orpa, haar ander skoondogter, liefgehad en vir hulle omgegee het, en sy het ook getrou teenoor hulle van die bestaan van Israel se wyse en liefdevolle God getuig. Sy het geweet dat sy niks gehad het om hulle te bied nie, maar sy vertrou dat die Here sal voorsien. Sy seën hulle en haar wyse raad aan hulle is: “Julle moet liewer teruggaan na julle ouerhuise toe. Mag die Here sy liefde aan julle bewys, soos julle aan die oorledenes en aan my liefde bewys het. Mag die Here vir julle elkeen weer 'n goeie man en 'n heenkome gee.” (Rut 1:8-9)

Naomi is bekommerd oor Rut en Orpa se welstand en geluk, maar hulle is bekommerd oor haar en beide begin huil toe hulle moet afskeid neem. Alhoewel Orpa uiteindelik tog besluit om terug te gaan, besluit Rut om by Naomi te bly en haar woorde getuig van haar liefde en toewyding wanneer sy sê: “Moet my tog nie dwing om van u af weg te gaan en om om te draai nie, want waar u gaan, sal ek gaan; waar u bly, sal ek bly; u volk is my volk; u God is my God; waar u sterf, sal ek sterf en daar sal ek begrawe word. Ek lê 'n eed af voor die Here: net die dood sal ons skei.” (Rut 1:16-17)

Rut het duidelik besluit dat Naomi en alles waarvoor sy gestaan het, vir haar die belangrikste was en daarom het sy haar bo alles gekies. So groot was haar liefde en respek vir Naomi dat sy haar eie familie, land en gode vrywillig verlaat het. Rut se woorde aan Naomi getuig van getrouheid wat onveranderlik is, netsoos God getrou aan sy kinders is. En Hy het haar beloon.

Getrouheid is een van God se kosbaarste eienskappe en lewensbelangrik in sy verhouding met ons. Sy getrouheid laat ons besef dat Hy ons vir ewig sal liefhê en dat Hy nooit sy besluit sal verander nie. Ons kan Hom vertrou want Hy is onveranderlik (Numeri 23:19, Hebreërs 13:8) en Hy sal in ons lewens werk netsoos Hy in Rut s'n gewerk het. Wanneer Hy ons verseker dat Hy ons nooit sal verlaat nie en dat Hy ons nooit in die steek sal laat nie, hoef ons nooit daaroor te twyfel nie.

Gebed: Liewe Vader, dankie vir u getrouheid en vir die wete dat U my nooit in moeilike tye sal verlaat nie. Dankie dat U my na u beeld geskape het, en getrouheid ook deel van my gemaak het. Help my om elkde dag meer getrou te wees. Amen

Wandel met die Here in die sakewêreld: Lidia - 22 Junie 2017

Louise Gevers

Die Here het haar vir Paulus se woorde ontvanklik gemaak. Sy en haar huisgesin is toe gedoop. Daarna het sy ons uitgenooi en gesê: “Aangesien julle daarvan oortuig is dat ek in die Here glo, kom gaan by my tuis.”   Handelinge 16:14-15

Om 'n entrepeneur te wees met jou eie besigheid is vandag vir baie mense in die wêreld belangrik. Dit kan 'n goeie ding wees waardeur jy kan groei en wat jy tot voordeel van baie kan gebruik – dit is wat jy daarmee doen wat saak maak. Gister het ons gesien hoe Petrus gefloreer het deur Jesus te volg. Hy het onmiddellik sy vissersbesigheid laat vaar toe Jesus hom geroep het. Vandag kyk ons na die impak van die evangelie op die lewe van 'n sakevrou in Filippi.

Tydens Paulus se tweede sendingreis saam met Silas, het hy 'n visie gehad dat 'n man uit Masedonië hom gesmeek het om oor te kom om hulle te help, en hy het daaruit afgelei dat God hom geroep het om daar die evangelie te gaan verkondig. (Handelinge 16:9) Hy het toe saam met Silas, Timoteus en Lukas na Masedonië vertrek en hulle het onderweg 'n ruk lank in Filippi gebly. Paulus het daar gepreek en 'n bekeerling gemaak. Sy was na alle waarskynlikheid die eerste Europese bekeerling en as gevolg van die impak wat die evangelie op haar gehad het, het haar besigheid die weg vir die uitbreiding van die evangelie in daardie streek geopen.

Lidia, oorspronklik van Tiatira afkomstig, het met pers wolmateriaal handel gedryf en sy het die Joodse geloof aangeneem. Sy was een van die groep vroue wat op die Sabbat buite die stadspoorte bymekaar was om te bid. Paulus en sy metgeselle het ook soontoe gegaan in die hoop om 'n sinagoge te vind. ('n Godsdiens wat nie amptelik erken is nie, kon nie in die stad vergader nie.) Paulus het die evangelie aan die groep verkondig en hulle vertel dat Jesus die sonde en die dood deur sy eie dood en opstanding oorwin het. Lidia het geglo.

Alhoewel sy reeds in God geglo het, was sy op soek na 'n dieper begrip van Hom en Hy het haar behoefte deur die evangelie beantwoord. Hierdie boodskap het haar lewe verander. Nie net is sy gedoop nie, maar sy het die ander lede van haar gesin gebring om ook gedoop te word; en toe vol blydskap en dankbaarheid teenoor God het sy Paulus en sy vriende op so 'n manier genooi om by haar tuis te gaan terwyl hulle in Filippi is, dat hulle nie kon weier nie: “Aangesien julle daarvan oortuig is dat ek in die Here glo, kom gaan by my tuis.” (Handelinge 16:15)

Hulle het haar ruimhartige gasvryheid aanvaar, en daarna het die nuwe gemeente voortgegaan om in haar huis bymekaar te kom. (Handelinge 16:40)

Gebed: Liewe Heer, gee dat die krag van die evangelie my so sal verander dat elke deel van my lewe en werk deur U gebruik kan word tot seën van ander en tot eer van u Naam.  Amen

Go to top